ผักเม็ก :
เป็นผักพื้นเมืองที่ค่อนข้างหาได้ง่าย ในเมืองหลวงก็พอมีให้เห็นบ้าง รสชาดมัน มีขมเปรี้ยวแซมนิดๆ
เพี้ยฟาน :
ชื่อของมันผมเข้าใจว่าน่าจะมาจากกลิ่นและรสชาดที่คล้ายกับน้ำย่อยหญ้าอ่อนในไส้ของเก้ง (เพี้ย = ขี้อ่อนในไส้ของสัตว์กินพืช เช่น ช้าง ม้า วัว ความ เก้ง กวาง , ฟาน = เก้ง) พืชชนิดนี้นิยมนำยอดอ่อนมากินกับลาบ/น้ำพริก ป่น
กะเพราแดง :
จากการเดินตลาดในเมืองหลวง พบว่าไม่ค่อยมีกะเพราแดงขาย ส่วนตัวผมเองชอบที่จะกินกะเพราแดงมากกว่าเพราะมีกลิ่นหอมกว่า
ย่านาง :
พืชชนิดนี้น่าจะรู้จักกันดี ลักษณะต้นเป็นเถา ส่วนใหญ่จะนำใบมาคั้นกับน้ำเป็นน้ำสีเขียว เพื่อใส่ในต้มเปอะ เชื่อว่าน้ำย่านางจะไปลดความขื่น และสารกัดกร่อนในหน่อไม้ได้
มะตูมแขก :
ใบมีกลิ่นหอม รสมัน นิยมนำมายอดกินกับลาบ/น้ำพริก ป่น
ผักอ่อมแซบ :
ไม่ทราบว่าภาคกลางเรียกว่าอะไร ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่า ผักอ่อมแซบ คือถ้านำมาทำแกงอ่อม ก็ต้องอร่อยจริงๆ นิยมนำมาทำแกงอ่อม หรือ นำมานึ่งกินกับน้ำพริก ป่น ก็ได้
ผักกะแยง = ผักหอมชนิดหนึ่งขึ้นในผืนนาอีสาน
ผักแพรว